Sprzęt.

Jako prawie zupełny amator muszę mieć lustrzankę. Jakości w miarę dobrej, cudownych fotek nie robi, ale to zawsze zależy od fotografa. Kupiliśmy ją wspólnie z tatą i przez 3 ciężkie lata spłacaliśmy raty, ale w ramach prezentu dostaliśmy dodatkowy obiektyw i płytę z programem o fotografii, który kiedyś leciał na TVN Turbo. Okazja się trafiła, nie powiem, że nie. Aparatu nadal do końca nie ogarniam, co OWFP jakiś specjalista odsłoni przede mną nowe funkcje, więc one się chyba nigdy nie skończą. Nadal kombinuję z czasami i przysłonami, nadal ustawiam to źle, ale metodą prób i błędów w końcu dojdę do tego jak poprawnie ustawiać wszystko. Nawet wrzuciłam zdjęcie aparatu, żeby nikt nie musiał już guglować jak on wygląda. Ot, zwykły lustrzankowy klocek z paskudnie oświetlającą lampą błyskową.

Drugim moim narzędziem jest analog, którego sprezentowałam sobie na Wielkanoc, czyli mam go bardzo krótko, a zakupiłam go ponieważ w moim starym Zenicie poszła migawka, a Zenitów nie opłaca się naprawiać, więc pozostało mi tylko zaopatrzyć się w coś nowego. Nowym jest Olympus OM-10 Body (widzę, że mam jakąś słabość do Olympusów) . Z tym przyznam się szczerze, zupełnie nie mam pojęcia, gdzie co jak i do czego. Nadal nie znalazłam do niego jako takiej instrukcji, która mi wytłumaczy czemu naświetlenie według wskaźnika jest inne niż być powinno. No i odkryje mroczne funkcje pokrętła po lewo. Lufkę mam trochę większą, bo pierwotnie kupiłam ją do lustrzanki z zamiarem zaopatrzenia się w redukcję, bo to obiektyw typowy dla porterówek, ale że akurat dorwałam analoga w całkiem przyzwoitej cenie to nie kombinowałam z redukcją, która wychodziła drożej niż sam obiektyw. 

Bawię się czasem Nikonem Coolpix L-810 jednak jest on bardziej po to, żebym nie musiała nosić wielkiego pokrowca, a jedynie wpakowała małpkę do torby i w drogę na wyjazd. Zachwycającej jakości nie ma, ale na wszelkie wycieczki jest akurat.